BABAM BEN ve YENİ NESİLLER
Sene 1950 - 1980 'ler Arası şimdi'ki gibi bilgisayar, değişik teknolojik iletişim araçları yoktu. Okullar az ve yetersiz, okur yazar bulmak zor, maddi manevi imkanlar kısıtlı, ansiklopedik bilgilere ulaşmak çok zordu..
O dönem Anne, babalarımızın çoğu okuma yazma bilmedikleri gibi, hiç bir işin bilimsel bir egitiminide almamışlardı. Buna rağmen çocuk eğitiminden dünya, ahiret işlerine kadar, her konuda en üst düzeyde başarılı ve yeterliydiler.
Bugün teknoloji ve bilgisayar çağında anne, babaların pek çoğu en az lise mezunu oldukları halde, o dönemin başarılarına ulaşamamışlar, sağlıklı nesiller yetiştirmekten çok uzak kalmışlardır.
Fakat benim babam ve pek çok babalar, ilk okula bile gitmemiş, benden daha iyi okuyor, yüksek seviye matematikle ekonomik gelir giderlerini bir muhasebeci gibi tutabiliyordu.
Bugün üniversite bitirmiş birçok gençimiz tavukla, culluğu, inekle, öküzü ayıramadıkları gibi, dini, milli, coğrafi, yaşamsal birçok konularda yavan ve yaya olduklarını görüyoruz.
Babam zor zamanların, yoklukların, insanıydı. Askerliğini 3 yıl yapmış, evlenmiş, beş çocuk sahibi olmuş ve her birisinin okuması, meslek, iş sahibi olabilmesi, ayakta kalabilmemiz için, tere yağından kıl çekme hassasiyeti içerisinde, bizlerin önünü açmıştır.
Sırası gelince kızmış, bazen bir tokat atmış, kaşlarını çatmış, böylece bizi bir hamur gibi yogurup, ayakta durabilecek ve mücadele edebileceğimiz bir gen aktarmıştır.
Babam; Doğaya şartlarına bakarak rüzgarın yönüne ve hızına, göre, hava durumunu, yağmuru, karı, sisi, kuraklığı ve bereket mevsimini bilir, Yolunu aya güneşe bakarak tayin edebilirdi..
Ben; Navigasyon olmadan sağımı, solumu, hatta kıbleyi bile bulmakta zorlanıyorum..
Babam; Ağaçlar ne zaman dikilir, aşılama çeşitlerini bilir ve zamanı gelince sırayla aşılardı.
Ben; Bırak aşılamayı ağaç isimlerini, bitkilerin çeşitlerini, şifaen faydalı, zararlı bilgilerinden uzağım. Savaşta, zor şartlarda dağda taşta nasıl yaşanır, hangi ot yenir, nasıl beslenilir, su nasıl bulunur ? Hepsinden çok çok uzaktayız..
Babam; Takvime bilgisayara hava durumuna bakmadan. Kasım ayı kaç çeker, bastırma yazı ne zaman, Mart kazmayı küreği ne zaman yaktırır aynen bilirdi .
Babam; Bir inşaat mühendisi gibi, ölçer biçer bize yeterli köy evinin temellerini atar, taşları yontup duvar örmesi, kerpiç kesimi ve çatı aktarma işine kadar planlar yapardı.
Biz; Oturduğumuz eve elektrik, kombi tesisatçı, boyacı, hatta temizlikçi çağırmadan hiç bir işin hakkını tam veremiyoruz.
Babam; Hayvancılık, çiftçili'kte mahir, döven sürer, eker, biçer, at nalı değiştirebilidi. Sebze, meyve, kümes hayvanları yetiştirmek, bakmak onun için ayrı bir zevkti .
Babam tırpana örs vurur, evdeki av silahını söküp, takmasını ve bakımını yapar, Kendisi fişeklerin içini doldurur hazırladı. Ava eğitim amaçlı çıkar hiç bir canlıya asla ateş etmezdi..
Bugün bizler; bıçak bilemeyi bile bilmiyoruz. vahşi bir toplum olduk çıktık. Her gün ya bir kadın veya çocuk öldürülüyor, veya yolda, işte, arabada hiç uğruna birbirimize saldırıyoruz..
Babam; Her tür ayakkabı yamasını yapar, balmumuyla ayakkabı ipi hazırlar, örs, biz, iğne, ipliği takım çantası hep hazır bulunurdu.
Bahçeye kuyu kazar, eş dost komşu sohbetlerine vakit ayırabilir, bir çok iş İMÇ usulü yapılırdı. Ve müzik aleti "kaval ve ney" mükemmel çalardı ... Bunca iş arasında namazlarını da asla bırakmaz kılardı..
Bugün Biz; Ansiklopediye, bazı kaynaklara bakarak, şimdide Google girerek doğru, yanlış birşeyleri almaya çalışıyoruz..
Çoban köpeği, bahçe köpeği özel eğitilir, şimdiki gibi evlerde baş köşelerde oturmazlardı. Artık yemekler çöpe gitmez onlara değerlendirilir ve gayette sağlıklı olurlardı.
Şimdi; köpek ve kediler evlerin içinde baş köşelerde, bir eli yağda bir eli balda, veterinerler kontrolü altında bakılıyor.
Bugün; Dün bize el bebek gül bebek bakan Anne, baba ve yaşlılar, huzur evlerine bırakılmakta, çocuklar aile sevgi, saygısından mahrum yetişmektedirler..
Bugünkü bazı anne babalar, koynuna aldığı öpüp kokladığı, kedi, köpekleri kadar, acaba çocuklarının başını da okşuyor, onlara da gerek sabırı gösterip zaman ayırabiliyorlarmı ?
Velhasıl; Bizler ve yeni nesiller! Bugün bilgisayar biliyor, yapay zekayı kullanıyor, uçakla dünyayı gelebiliyoruz. Ama; Dinî, Milli, vicdani, insanı her konuda onlarla aramızda dağlar kadar mesafeler var. Yediğimiz tatsız, tuzsuz, her birimiz de bir çok hastalıklar ve psikolojik çıkmazlar içerisinde yaşıyoruz.
Medeniyet, varlık ve teknoloji insanı madden, maanen daha üst seviyelere taşıması gerekirken, ne yazık'ki yokluklara, kayıplara taşımaktadır.
Bugün bizler teknolojik medeniyet asrında, acaba neyi ihmal ettik? Nerde yanlış hata yaptık? Diye kendimize sormak, önce eksikliği kendimizde aramak zorundayız..
(Kul Ahmed-i)
Ahmet Ali canbaz 16/11/2025
